نامه به رئیس مجلس درباره همسان سازی حقوق/ هشدار درباره کاهش ظرفیت

به گزارش خبرنگار مهر، فرهاد دانشجو که به تازگی و در تاریخ ۴ آبان ماه به سمت سرپرست دانشگاه تربیت مدرس منصوب شد، ریاست دانشگاه آزاد، معاون وزیر علوم و ریاست موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی، ریاست مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن و همچنین ریاست دانشگاه تربیت مدرس در سال‌های (۱۳۸۴ - ۱۳۸۹) را در کارنامه خود دارد.

وی که با رتبه استادی، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس است، گفتگویی را با خبرنگار مهر داشته که در آن به آخرین وضعیت واکسیناسیون دانشجویان و کارکنان، وضعیت آموزش حضوری و امتحانات پایان ترم و همینطور به چالش‌های کسری بودجه دانشگاه اشاره داشته و در ادامه ضمن تاکید بر اصلاح قانون همسان سازی از تعیین سقف حقوق برای اعضای علمی انتقاد کرده است. او در این مصاحبه تفصیلی همچنین نسبت به چارت دانشگاه و عدم پرداخت حق التدریسی ها انتقاداتی داشته که مشروح این گفتگو را در ادامه می‌خوانید.

*آقای دکتر تاکنون چه تعداد از دانشجویان، اساتید و کارمندان دانشگاه تربیت مدرس واکسینه شده‌اند؟ تزریق دز سوم را هم شروع کرده‌اید؟

دانشگاه تربیت مدرس ۱۰ هزار دانشجو، ۸۰۰ عضو هیئت علمی و هزار کارمند دارد که تاکنون بیش از ۱۰ هزار نفر از دانشجویان، کارمندان، اعضای هیئت علمی واکسینه شده‌اند. براساس آخرین آمار نزدیک به ۸۰ درصد افراد در داخل دانشگاه دز اول را زدند و بخش عظیمی از اینها هم دز دوم را تزریق کرده‌اند اما آمار خیلی متقن و دقیقی از دانشجویانی که دز دوم را تزریق کرده‌اند، نداریم ولی تصورمان این است که بالای ۷۰ درصد دانشجویان دز دوم را هم تزریق کرده‌اند. کارمندان نیز بالای ۹۵ درصد واکسینه شده‌اند و در حال حاضر نیز تزریق دز سوم اساتید شروع شده و براساس آخرین آمار حدود ۱۰-۱۵ درصد اساتید و ۲۰ درصد کارمندان دز سوم را هم تزریق کرده‌اند.

*در نیمسال جاری وضعیت آموزش حضوری به چه صورت بود؟

هر زمان که فکر می‌کنیم کرونا تموم شده، با سویه جدیدی رو به رو می‌شویم؛ در حال حاضر نیز ورود سویه جدید و درصد سرایت آن نسبت به سویه های قبلی نگرانی‌ها را افزایش داده است؛ به همین دلیل تصمیم گرفتیم برای آموزش حضوری و بازگشایی دانشگاه عجله نکنیم و با صبر آموزش حضوری را پیگیری کنیم. حدود یک ماه گذشته در دستورالعملی اعلام کردیم، جلسات گروه‌ها، دانشکده‌ها، دفاع از پایان نامه‌ها و دفاع از رساله‌های دکتری به صورت حضوری برگزار شود و در حال حاضر حدود ۶۰-۷۰ درصد این امر محقق شده است.

از طرفی با توجه به اینکه دانشجویان دانشکده‌های علوم پایه، فنی_مهندسی و پزشکی دارای دوره‌های عملی هستند و ۲۰ درصد کل مجموعه را پوشش می‌دهد، اعلام کردیم این دوره‌ها نیز به صورت حضوری برگزار شود. از آنجا که دانشگاه تربیت مدرس یک دانشگاه تحصیلات تکمیلی ست و لذا تحقیق جزیی از کار دانشجویان محسوب می‌شود، اکثر آزمایشگاه‌های ما فعال هستند.

*دانشگاه‌ها از حضوری شدن ۱۰۰ درصدی دانشجویان و اسکان آنها در خوابگاه همزمان با رعایت پروتکل‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند؛ برنامه شما برای ترم آتی چیست؟

بله شرایط در دانشگاه تربیت مدرس هم مانند سایر دانشگاه هاست؛ یعنی اگر آموزش حضوری ۱۰۰ درصد شود، با مشکل اسکان دانشجویان در خوابگاه مواجه خواهیم شد. ستاد ملی کرونا در دستورالعمل‌های خود تاکید کرده، در هر اتاق بیش از ۲ نفر حضور نداشته باشند و این تاکید، ظرفیت خوابگاه‌ها در همه دانشگاه‌ها را کاهش داده است. به دلیل شرایط کنونی، ما در دانشگاه تربیت مدرس خوابگاه‌ها را به صورت تمام وقت در اختیار دانشجویان قرار نمی‌دهیم؛ یعنی زمانی که دانشجویان نیاز به حضور در دانشگاه دارند، یک هفته قبل و بعد را به دانشجو اجازه می‌دهیم در خوابگاه حضور یابد. هم اکنون ظرفیت خوابگاه‌های ما به دلیل رعایت پروتکل‌ها پر است و ۱۰ تا ۲۰ درصد ظرفیت خوابگاه را به دانشجویان در رفت و آمد اختصاص داده‌ایم.

۴ هزار و ۵۰۰ دانشجوی خوابگاهی داریم در حالی که در شرایط فعلی امکان اسکان هزار و ۸۰۰ دانشجو را داریم. اگر قرار باشد پروتکل‌ها را حفظ کنیم، نمی‌توان به همه دانشجویان خوابگاه ارائه کرد و باید پیش بینی‌هایی در این خصوص انجام شود. به طور مثال اگر وضعیت اقتصادی کشور مناسب باشد و صندوق رفاه دانشجویان کمک کند، به دانشجویان مجرد ۵۰ میلیون تومان کمک هزینه اجاره خوابگاه پرداخت شود. بعید می دانم با پروتکل‌های کنونی، دانشگاهی بتواند هم پروتکل‌ها را حفظ کند و هم دانشجویان را اسکان دهد.

*امتحانات پایان ترم نیمسال اول چگونه قرار است برگزار شود؟

در نیمسال اول بالای ۸۰ درصد امتحانات غیرحضوری خواهد بود مگر امتحاناتی که حتماً و ضرورتاً حضور دانشجو لازم باشد؛ به طور مثال برخی امتحاناتی که کاربردی است و نیاز به کار آزمایشگاهی دارد به صورت حضوری برگزار خواهد شد؛ امتحانات مربوط به دفاع از رساله و پایان نامه نیز حضوری است. ولی به نظر می‌رسد که امکان برگزاری امتحان به صورت حضوری برای همه دانشجویان هنوز فراهم نباشد مخصوصاً با ورود سویه جدید اومیکرون که شرایط را کمی پیچیده‌تر کرده است. خود من معتقدم امتحان غیرحضوری نمی‌تواند جایگزین امتحان حضوری شود ولی با توجه به شرایط کنونی، باید انعطاف داشته باشیم چرا که باید مراقبت کرد سلامت دانشجویان، اعضای هیئت علمی و کارکنان دچار مشکل نشود.

*آقای دکتر، جنابعالی در مراسم معارفه خود از کسری شدید بودجه دانشگاه سخن گفتید، بیشتر توضیح دهید که در شرایط کنونی چطور می‌خواهید دانشگاه را مدیریت کنید؟ اجرای قانون همسان سازی تا چه اندازه بودجه داخلی دانشگاه را تحت تاثیر قرار داده است.

وضعیت دانشگاه تربیت مدرس از نظر بودجه و نقدینگی تقریباً شبیه دانشگاه‌های دیگر کشور است؛ در سال ۱۴۰۰ قانون همسان سازی حقوق در دانشگاه‌ها اجرایی شد اما اعتبارش توسط دولت تامین نشد و از اعتبار داخلی دانشگاه‌ها هزینه شده و لذا به گفته مسولان دانشگاه‌ها، در ماه‌های بهمن و اسفند حتی برای پرداخت حقوق اعضای هیئت علمی و کارمندان مشکل خواهند داشت.

در نامه‌ای که دکتر میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه خطاب به رئیس جمهور نوشتند، از ایشان درخواست کردند که به دو صورت عمل شود؛ یا اینکه دانشگاه‌ها اموال و املاکشان را بفروشند و اعتبارشان را فراهم کنند یا اینکه اجازه داده شود، سازمان برنامه و بودجه مازاد بر ۱۱۰ درصدی که قبلاً تعیین شده بود، برای تامین حقوق و مزایای کارمندان، بودجه را طی ۳- ۴ ماه آینده افزایش دهد. حتی در این نامه هم قید شده است که احتمالاً دانشگاه‌ها در ماه‌های بهمن و اسفند پولی نخواهند داشت. من هم برای رئیس مجلس شورای اسلامی نامه‌ای نوشتم و دقیقاً توضیح دادم که قانون همسان سازی و یا تفسیر آن با ایراداتی همراه است.

*خب اینکه می‌گویید قانون همسان سازی حقوق ایراداتی دارد، دقیقاً منظورتان کدام بخش است؟

در جز ۷ بند "الف" تبصره ۱۲ بودجه کشور که مصوب مجلس است، جمله‌ای دارد مبنی بر اینکه حقوق ناخالص مستمر و غیرمستمر باید مبلغش N تومان باشد و همین حقوق ناخالص، مستمر و غیرمستمر برای ما مسائلی را ایجاد کرده است. به طور مثال بنده ۱۰ واحد موظفی دارم، یکی ۸ واحد و دیگری ۱۲ واحد. ۱۰ واحد موظفی با راهنمایی یک رساله دکتری و پایان نامه ارشد و یک درس پوشش داده می‌شود و شخصی مثل من که یک استاد تمام است، اگر قرار باشد ۵ دانشجوی دکتری و ۳ دانشجوی ارشد بگیرد، دستمزدش به طور کامل باید پرداخت شود. اگر بخواهیم عضو هیئت علمی جدیدی استخدام کنیم، هر واحد حدود ۲۰ میلیون تومان محاسبه می‌شود ولی در این صورت با یک دهم آن پول، می‌توان حق التدریسی عضو هیئت علمی را پرداخت کرد

در حال حاضر سقف ۳۳ میلیون و ۷۰۰ برای حقوق‌ها در نظر گرفته شده و با این شرایط امکان پرداخت حق التدریس وجود ندارد چرا که گفته شده حق التدریسی هم در این سقف حقوقی لحاظ شده است. اولاً اینکه در حال حاضر هیچ گونه حق مدیریتی به کسی نمی‌دهیم و خودمان هم نمی‌گیریم؛ یعنی اصلاً امکان پرداخت وجود ندارد چرا که سقفی برای حقوق‌ها تعیین شده است.

دوم اینکه بسیاری از دانشکده‌ها می‌گویند برای سال آینده به دلیل وضع قانون جدید برای حقوق‌ها، ظرفیت پذیرش دانشجویان را کاهش خواهیم داد؛ آنها بر این باور هستند که در حالی که مازاد بر وظیفه خود کار می‌کنند اما حق الزحمه آنها به طور کامل پرداخت نمی‌شود؛ مثلاً یک استادی با یک صنعتی قراردادی منعقد می‌کند و ۵۰۰ میلیون تومان آورده این پروژه برای دانشگاه است اما از آنجا که سقف حقوقی او پر شده، هیچ سهمی از قرارداد به او تعلق نمی‌گیرد.

*پیشنهاد یا راهکاری برای اصلاح قانون دارید؟

بله، باید حق التدریس ها، حق التحقیق ها، ارتباط با صنعت و حق مدیریت‌ها از شمول این سقف خارج شود. از طرف دیگر این سقف برای دانشگاه‌ها تعیین نشده و در واقع این قانون برای مقابله با آن نجومی بگیران وضع شد. اعضای هیئت علمی از صبح تا پاسی از شب کار می‌کنند و در واقع آینده علمی کشور دست این عزیزان است. عضو هیئت علمی بعد از ۳۰ سال کار کردن می‌تواند این حقوق را بگیرد و اصلاً چرا باید برای آن سقف تعیین شود؟ وضع چنین قوانینی باعث می‌شود که عضو هیئت علمی از علمش استفاده مطلوب نکند.

در نامه‌ای به دکتر قالیباف، از او خواهش کردم که در تفسیر این قانون به گونه‌ای نگاه کنند که بیش از این برای ما مشکل ایجاد نشود. یکی از تبعات این نوع تفسیر این است که در آینده در ظرفیت پذیرش دانشجویان به ویژه در مقاطع تحصیلات تکمیلی در دانشگاه‌ها افت بسیار شدیدی خواهیم داشت. در دانشگاه تربیت مدرس ۲۰۰ استاد تمام داریم و اکثراً ۳ برابر موظفی خود کار می‌کنند؛ بنابراین اگر قرار باشد برای کار مازاد اختیار داشته باشند خب چه لزومی وجود دارد که کار کنند؟ این مشکل فقط در دانشگاه تربیت مدرس هم نیست و سایر دانشگاه‌ها نیز همین مشکلات را دارند.

کسری بودجه فقط باعث نمی‌شود که ما نتوانیم حقوق هیئت علمی و کارمند را بدهیم، بلکه منجر به این می‌شود که آزمایشگاه‌ها و دانشجویان تحصیلات تکمیلی ما که نیاز دارند تجهیزات آزمایشگاهی شان به روز باشد، نیازهای پژوهشی شان مرتفع نشود. یکی دیگر از تبعات آن کم شدن ارتباط دانشگاه با صنعت است و در این راستا نیاز است که مسئولان کشور از جمله رئیس جمهور، رئیس مجلس شورای اسلامی و کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس که پشتیبان آموزش عالی هستند، به این موضوع ورود کنند. صرفاً بیان این موضوع، مساله را حل نمی‌کند؛ در حال حاضر همه مشکل را می‌دانند و بهتر است قبل از اینکه مساله حادتر شود، عقلا بنشینند، فکر کنند و راهی بیاندیشند.

*آقای دکتر شما عنوان کرده‌اید چارت و نمودار سازمانی دانشگاه که در دوره قبل طراحی شده با محیط علمی دانشگاه سازگار نیست، علتش چیست؟ بنا دارید چارت قبلی را تغییر دهید...

در درجه اول، نمودار سازمانی کلان دانشگاه یا هر واحدی باید با نمودار سازمانی بالا دست یعنی وزارت علوم و با نمودار سازمانی پایین دست خود یعنی مثلاً دانشکده‌ها همخوانی داشته باشد؛ دوم اینکه در دانشگاه کار از پایین باید ساخته شود و بالا بیاید. این‌طور نیست که ۴-۵ نفری بنشینند و چارتی را تنظیم کنند و دانشکده‌ها اجرا کنند. در دانشگاه تربیت مدرس از ۱۷ دانشکده ۱۵ دانشکده به جد با چارتی که تصویب شده، مخالف هستند. سال ۹۸ این چارت تصویب شده و هنوز اجرایی نشده چرا که زیر مجموعه با آن موافق نبوده است. از ۵ نفر از معاونین رئیس دانشگاه، ۳ نفر به طور جدی با آن مخالف بودند.

ما در وزارت علوم معاونت پژوهشی، فناوری و آموزشی داریم اما در چارت دانشگاه تربیت مدرس، معاونت آموزشی و پژوهشی ادغام شده و به معاونت علمی و نوآوری تبدیل شده است. از طرفی دیگر معاونت برنامه ریزی فناوری اطلاعات در این چارت وجود دارد در حالی که چنین معاونتی در وزارت علوم نداریم بنابراین کسی نیست که به این معاونت در دانشگاه دستورالعمل بدهد. در دانشکده‌ها هم همچین معاونتی نداریم، بنابراین در زیر مجموعه دانشگاه، نیازی به این معاونت وجود ندارد. در حال حاضر در این معاونت یک نفر معاون و ۳ کارمند حضور دارند و عملاً هیچ کاری انجام نشده است.

همراه با ساختار کلان یک شرح تفصیلی چارت وجود دارد؛ در شرح تفصیلی هر فردی جایگاه و شماره پرسنلی مخصوص به خود را دارد؛ در حال حاضر چارت جدید تصویب شده اما چارت تفصیلی آن در هیئت امنا و سازمان امور اداری استخدامی تصویب نشده است. یعنی الان مثلاً در چارت کلان معاونت علمی و نوآوری داریم اما در شرح تفصیلی معاونت آموزشی است. در چارت کلان معاونت پژوهشی نداریم ولی در چارت تفصیلی معاونت پژوهشی داریم بنابراین کار هنوز ناقص است. البته زمانی که هیئت امنا در حال تصویب چارت بود، تاکید کرده بود که اگر چارت نیاز به اصلاحاتی دارد، بیاورید تا مورد بررسی قرار گیرد. در این چارت موارد خوبی دارد مثلاً مدیریت‌های خوبی دیده شده که در بازبینی چارت دانشگاه سعی می‌کنیم ضمن رفع ایرادات، نکات مثبت نیز دیده شود.

*گویا دانشگاه از دوره گذشته معوقاتی به حق التدریسی ها دارد، این معوقات چقدر است و چگونه می‌خواهید اعتبارات آن را تامین کنید؟

۷ ترم متوالی و برخی دانشکده‌ها ۵ ترم است که معوقات حق التدریس اعضای هیئت علمی را پرداخت نکرده است که رقمی بالغ بر ۴۲ میلیارد تومان می‌شود. از سوی دیگر دانشگاه از سال ۹۴ تاکنون حق ارتباط با منابع اطلاعات علمی را پرداخت نکرده است و در نتیجه ما با بدهی بیش از یک میلیون یورویی (۴۵ میلیارد تومان) مواجه شده‌ایم که اگر پرداخت نشود، دسترسی به این منابع اطلاعاتی قطع خواهد شد. هرچند که در حال حاضر هم دسترسی به ۷-۸ مورد از این منابع قطع شده و برخی دیگر (۲-۳ مورد) در حال قطع شدن است. دانشجویان تحصیلات تکمیلی مخصوصاً در رشته‌هایی که آزمایشگاهی نیستند، اکثراً به این منابع متصل هستند. در صورت تامین اعتبار اولویت ما پرداخت اعتبارات مربوط به سایت‌ها و سامانه‌های منابع اطلاعات علمی است.

از سوی دیگر ساختمان برخی دانشکده‌ها مثل دانشکده علوم زیستی و مدیریت ما نیمه کاره رها شده‌اند و برای اتمام پروژه‌ها، باید به پیمانکاران پول بدهیم؛ چند روز گذشته نامه‌ای به وزیر علوم نوشتم و در این نامه تاکید کردم که بالای ۱۰۰ میلیارد تومان نیاز است که این پروژه‌ها به پایان برسد.

*وضعیت خوابگاه‌ها در دانشگاه تربیت مدرس چگونه است؟ کمی پیش از تبدیل وضعیت خوابگاه‌های متاهلی به مجردی انتقاد کرده بودید...

بله، متاسفانه در دوره گذشته مسولان دانشگاه یک تصمیم اشتباه گرفتند و خوابگاه‌های متاهلی را تعطیل و به خوابگاه‌های مجردی تبدیل کردند. در ادامه وامی از بانک گرفتند و به برخی از متاهلان وام تهیه خوابگاه دادند. حال شما فکر کنید در شرایط کنونی، ماهی ۱۷۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان اقساط این وام را باید بدهیم. به نظر بنده تصمیم درستی نبود ولی به هر صورت خوابگاه‌ها خالی شده و همه خوابگاه‌ها به خوابگاه‌های مجردی تبدیل شده است. وجود خوابگاه‌های متاهلی یک ضرورت است و اگر انشالله شرایط دولت بهتر شود باید با سرعت زیادی در این ۴ سال خوابگاه‌های متاهلی و مجردی بسازیم. این از آن کارهایی است که نه برای مجردان و نه متاهلان نباید کنار گذاشته شود و نباید یکی را به قیمت یکی دیگر تعطیل کرد.

*تحلیل شما از موضوع مهاجرت نخبگان و راهکار جنابعالی برای نگهداشت افراد مستعد علمی در کشور چیست؟

مقام معظم رهبری مثل همیشه دست روی آسیبی گذاشتند که این آسیب، وجود واقعی دارد و ما در دانشگاه‌ها این موضوع را با خون و پوست و جانمان لمس می‌کنیم که اساتید جوان و دانشجویان ما یک نگاهی به رفتن از ایران و کار کردن در خارج از کشور دارند. دلایل متعددی باعث این قضیه می‌شود یک بخشش تشویق و ترغیب اساتید و دانشگاهیان است که خیلی مذموم است و به هر نحوی که هست باید جلویش گرفته است. بخش دیگر این است که خود شخص به این جمع بندی می‌رسد که از ایران برود که این تعدادش خیلی بیشتر است. برخی از این افراد بر مبنای واقعیات و برخی بر مبنای پروپاگاندایی که ایجاد می‌شود، مهاجرت می‌کنند.

کسانی که خارج از ایران هستند، از ما اعضای هیئت علمی می‌پرسند، وضعتان چطور است؟ چقدر حقوق می‌گیرید، دخل و خرجتان به هم می‌خورد یا خیر؟ دانشجویانی که خارج از کشور هستند وقتی با دانشجویان داخل صحبت می‌کنند سوال می‌کنند اینجا چطور است؟ وضع آزمایشگاه‌ها چطور است؟ بودجه رساله و پایان نامه‌هایتان چقدر است؟ آیا پولی در زمان تحصیل می‌دهند یا خیر؟ دانشجویان ما خودشان با دانشجویان ام آی تی، توکیو و امپریال کالج مقایسه می‌کنند؛ وقتی خود ما اعضای هیئت علمی نمی‌توانیم اظهار رضایت مطلوب کنیم، این نارضایتی به هر صورت به قشر جوان منتقل می‌شود. به نظرم فضای اقتصادی کشور، وضعیت اجتماعی و فرهنگی ما، تحریم و استکبار و سومدیریت چنین شرایطی را ایجاد کرده است.

* در لایحه ۱۴۰۱ بودجه دانشگاه چگونه دیده شده، آیا عددی که در نظر گرفته شده هزینه‌های دانشگاه را پوشش می‌دهد؟

باید عرض کنم عددی که در لایحه ۱۴۰۱ آمده، درصد واقعی نیست و در آن بحث درآمدهای دانشگاه هم دیده شده است. بخشی از عدد در نظر گرفته شده، عمرانی است و به پروژه‌هایی که اما و اگر زیادی دارد بر می‌گردد، در حقیقت تفکیک اینها مشخص نیست. در وهله دوم از دانشگاه‌ها برای بودجه ۱۴۰۱ نظری خواسته نشده است؛ یعنی در تدوین بودجه دانشگاه تربیت مدرس از من رئیس دانشگاه هیچ نظری نخواستند البته ما خودمان دخالت کردیم و رفتیم مجلس، اما کسی نگفت شما برای سال آینده چقدر پول نیاز دارید؟

در لایحه ۱۴۰۱، بودجه دانشگاه تربیت مدرس ۵۴ درصد رشد را نشان می‌دهد منتها اگر بخواهیم به صورت واقعی نگاه کنیم بدون احتساب درآمدهای دانشگاه، در واقع بودجه ۱۵ تا ۲۰ درصد رشد دارد که اصلاً کفاف هزینه‌هایمان را نمی‌دهد. اگر بخواهیم حقوق‌های همسان سازی را پرداخت کنیم، ۵۰ درصد مازاد بر بودجه سال ۱۴۰۰ را نیاز داریم. به نظر بنده سازمان برنامه و بودجه لازم بود با دانشگاه‌ها نشست برگزار می‌کرد و یا حداقل در نامه‌ای از ما می‌پرسید برای سال آینده چقدر بودجه می‌خواهید؟ البته اطلاعاتی را درباره هزینه کرد بودجه از ما خواستند اما سوالی نپرسیدند؛ در واقع برای ما تصمیم گیری کردند!

*آقای دکتر نظر شما درباره اینکه گفته شده دانشگاه‌ها به منظور تامین اعتبار و جبران کسری‌هایشان املاک و اموال خود را بفروشند، چیست؟

به نظرم بدترین و اشتباه ترین تصمیمی هست که می‌توان اتخاذ کرد، فروش اموال دانشگاه هاست. اول اینکه دانشگاه‌ها اموال مازادی ندارند. در جلسه‌ای با دکتر مخبر داشتیم واقعاً به صورت فهیمانه اعلام کردند که زمینی از دانشگاه‌ها نباید فروخته شود. دانشگاه‌ها و هرجای دیگری اگر زمین بفروشد و با آن حقوق بدهد، ۳ یا ۴ یا ۵ ماه می‌تواند حقوق بدهد بعد از آنچه می‌شود؟ حقوق را نمی‌شود از فروش زمین و املاک پوشش داد، باید از یک بودجه پایداری اتفاق بیفتد. راه درست این است که زمین و املاک بفروشیم، تجهیزات بخریم و کارهای زیربنایی کنیم. ولی اینکه ساختمان بفروشیم حقوق بدهیم این بودجه یک روزی بالاخره تمام می‌شود.

*در شرایط کنونی آیا برنامه‌ای برای جذب درآمد به طرق دیگر دارید؟

یکی از ایراداتی که به ما دانشگاهیان برمی گردد این بوده که ما در خصوص جذب منابع پایدار برنامه ریزی متقن و منطبق با واقعیات نداشتیم. ما جذب بودجه‌هایمان در این قالب بوده که یک استادی یک پروژه‌ای را می‌گیرد و ۸۰ درصد آن پولی که جذب می‌کند، صرف کار و دستمزد، ۲ درصد به بیمه و ۲ درصد به بازنشستگی اختصاص می‌یابد و در نهایت ۱۰ تا ۱۵ درصدش برای دانشگاه می‌ماند. بر فرض مثال اگر استادی ۴ میلیارد بیاورد ۴۰۰ میلیون آن برای دانشگاه می‌شود و در واقع این درآمد پایداری که درآمدهای دانشگاه را به آن متصل کند، نیست.

حال اگر دانشگاه خودش به صورت تیمی دنبال گرفتن پروژه برود، می‌تواند پروژه‌های کلان را به داخل دانشگاه بیاورد، این منبع در آمد خوبی است و ما این روش را در دستور کار خود قرار داده‌ایم؛ البته روش اول را تایید و هم پشتیبانی می‌کنیم. به نظرم باید به دنبال کارهای خلاقانه و ابتکارات جدید رفت، دنبال اینکه آیا می‌شود با روش‌های آی تی و پول زا و یا اعتماد دستگاه‌ها و واگذاری کار به دانشگاه به منبع خوبی رسید یا خیر. هم اکنون تیمی روی این موضوع کار می‌کنند که فکر می‌کنم تا ۳-۴ ماه دیگر به یک طرح کلانی برسیم که چگونه کار را جلو ببریم.